NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu, ölüme yaklaşan bir yıldızın nadir evresini yakaladı.
WR 124 olarak bilinen süper parlak, büyük kütleli Wolf-Rayet yıldızının bir görüntüsü, geçen yılın Haziran ayında yakalandı; bu, 10 milyar dolarlık gözlemevi tarafından kızılötesi cihazları kullanılarak yapılan ilk gözlemlerden biri.
Wolf-Rayet aşaması, yalnızca bazı yıldızların patlamadan hemen önce geçtiği kısacık bir aşamadır. Bu aşamadaki yıldızlar, dış kısımlarını daha sonra dökme sürecindedir ve bu da gaz ve toz haleleriyle sonuçlanır.
Yıldız, Yay takımyıldızında 15.000 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.
NASA, ULUSLARARASI UZAY İSTASYONUNU GÜVENLİ BİR ŞEKİLDE İNDİRMEK İÇİN ‘UZAY ÇEKİMİNİ’ İSTİYOR
Parlak, sıcak yıldız Wolf-Rayet 124, James Webb Uzay Teleskobu’nun, Webb’in Yakın Kızılötesi Kamerası ve Orta Kızılötesi Aracından gelen ışığın yakın kızılötesi ve orta kızılötesi dalga boylarını birleştiren bileşik görüntüsünün merkezinde öne çıkıyor. (Kredi: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Üretim Ekibi)
Kütlesi Güneş’in 30 katıdır ve şimdiye kadar 10 güneş değerinde malzeme saçmıştır.
Toz, astronomlar için özellikle ilgi çekicidir çünkü oluşan yıldızları barındırır, gezegenleri oluşturur ve moleküllerin oluşması ve bir araya toplanması için bir platform görevi görür. Özellikle, evren bir toz bütçe fazlası ile çalışıyor.
Wolf-Rayet yıldızlarının verimli toz üreticileri olduğu biliniyor ve NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu üzerindeki Orta Kızılötesi Enstrüman bunun büyük bir etki yarattığını gösteriyor. Daha soğuk kozmik toz, daha uzun orta kızılötesi dalga boylarında parlayarak WR 124’ün bulutsunun yapısını sergiliyor. (Kredi: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team.)
NEIL DEGRASSE TYSON, JAMES WEBB UZAY TELESKOPUNUN EVRENE AÇILAN BİR PENCERE OLDUĞUNU SÖYLEDİ
Kozmik toz en iyi ışığın kızılötesi dalga boylarında gözlemlenir ve Webb’in Yakın Kızılötesi Kamerası veya NIRCam, WR 124’ün yıldız çekirdeğinin parlaklığını ve çevredeki daha sönük gazdaki düğümlü ayrıntıları dengeler. Teleskopun Orta Kızılötesi Enstrümanı (MIRI), şu anda yıldızı çevreleyen fırlatılan malzemenin gaz ve toz bulutsusunun yapısını ortaya koyuyor.
Ball Aerospace baş optik test mühendisi Dave Chaney, NASA’nın Huntsville, Alabama’daki Marshall Uzay Uçuş Merkezi’ndeki X-ışını ve Kriyojenik Tesisinde kriyojenik testten önce, NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu’nun kritik unsurları olan altı ana ayna parçasını inceliyor. (Kredi: NASA/MSFC/David Higginbotham)
HABERLER SUNULDU
Dahası, WR 124 gibi yıldızlar, bilim adamlarının, benzer şekilde ölmekte olan yıldızların genç evreni çekirdeklerinde işlenmiş ağır elementlerle ilk kez tohumladıkları zaman, evrenin erken tarihindeki çok önemli bir dönemi anlamalarına yardımcı oluyor.
Julia Musto, Haberler ve Fox Business Digital için bir muhabirdir.
WR 124 olarak bilinen süper parlak, büyük kütleli Wolf-Rayet yıldızının bir görüntüsü, geçen yılın Haziran ayında yakalandı; bu, 10 milyar dolarlık gözlemevi tarafından kızılötesi cihazları kullanılarak yapılan ilk gözlemlerden biri.
Wolf-Rayet aşaması, yalnızca bazı yıldızların patlamadan hemen önce geçtiği kısacık bir aşamadır. Bu aşamadaki yıldızlar, dış kısımlarını daha sonra dökme sürecindedir ve bu da gaz ve toz haleleriyle sonuçlanır.
Yıldız, Yay takımyıldızında 15.000 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.
NASA, ULUSLARARASI UZAY İSTASYONUNU GÜVENLİ BİR ŞEKİLDE İNDİRMEK İÇİN ‘UZAY ÇEKİMİNİ’ İSTİYOR
Parlak, sıcak yıldız Wolf-Rayet 124, James Webb Uzay Teleskobu’nun, Webb’in Yakın Kızılötesi Kamerası ve Orta Kızılötesi Aracından gelen ışığın yakın kızılötesi ve orta kızılötesi dalga boylarını birleştiren bileşik görüntüsünün merkezinde öne çıkıyor. (Kredi: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Üretim Ekibi)
Kütlesi Güneş’in 30 katıdır ve şimdiye kadar 10 güneş değerinde malzeme saçmıştır.
Toz, astronomlar için özellikle ilgi çekicidir çünkü oluşan yıldızları barındırır, gezegenleri oluşturur ve moleküllerin oluşması ve bir araya toplanması için bir platform görevi görür. Özellikle, evren bir toz bütçe fazlası ile çalışıyor.
Wolf-Rayet yıldızlarının verimli toz üreticileri olduğu biliniyor ve NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu üzerindeki Orta Kızılötesi Enstrüman bunun büyük bir etki yarattığını gösteriyor. Daha soğuk kozmik toz, daha uzun orta kızılötesi dalga boylarında parlayarak WR 124’ün bulutsunun yapısını sergiliyor. (Kredi: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team.)
NEIL DEGRASSE TYSON, JAMES WEBB UZAY TELESKOPUNUN EVRENE AÇILAN BİR PENCERE OLDUĞUNU SÖYLEDİ
Kozmik toz en iyi ışığın kızılötesi dalga boylarında gözlemlenir ve Webb’in Yakın Kızılötesi Kamerası veya NIRCam, WR 124’ün yıldız çekirdeğinin parlaklığını ve çevredeki daha sönük gazdaki düğümlü ayrıntıları dengeler. Teleskopun Orta Kızılötesi Enstrümanı (MIRI), şu anda yıldızı çevreleyen fırlatılan malzemenin gaz ve toz bulutsusunun yapısını ortaya koyuyor.
Ball Aerospace baş optik test mühendisi Dave Chaney, NASA’nın Huntsville, Alabama’daki Marshall Uzay Uçuş Merkezi’ndeki X-ışını ve Kriyojenik Tesisinde kriyojenik testten önce, NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu’nun kritik unsurları olan altı ana ayna parçasını inceliyor. (Kredi: NASA/MSFC/David Higginbotham)
HABERLER SUNULDU
Dahası, WR 124 gibi yıldızlar, bilim adamlarının, benzer şekilde ölmekte olan yıldızların genç evreni çekirdeklerinde işlenmiş ağır elementlerle ilk kez tohumladıkları zaman, evrenin erken tarihindeki çok önemli bir dönemi anlamalarına yardımcı oluyor.
Julia Musto, Haberler ve Fox Business Digital için bir muhabirdir.